Vrijdag 5/8
De berg in de tuin.
Ik stond vanochtend met een kop thee in de hand vanuit mijn 'glampingpod' uit te kijken over de baai toen ik plots van achter enkele grote stenen twee puntige oortjes en een pluimstaart zag verschijnen.
Een jonge vos staarde me verrast aan en ik staarde even verrast terug. Nooit verwacht dat vossen op het strand kwamen jagen! Het was een mooi begin van een mooie dag. Minder wind, geen regen en het leek wel of in dit stukje Ierland de bergen evenveel naar beneden als naar boven hellen.
's Middags lunchte ik aan de oevers van een meer en niet veel later reed ik Crossmolina binnen waar ik zou logeren in Kilmurry House, een statig Eduardiaans landhuis, zijn glorie vergaan, zijn landlady hartelijk maar te oud om me de trap op te volgen op weg naar mijn kamer.
Ik had hem al de hele dag gezien en was hem langzaamaan genaderd. Net als de jonge vos vanochtend zijn prooi besloop, benaderde ik Mount Nephin slingerend, eerst langs links, vervolgens langs rechts. En toen ik 's avonds de tuin van Kilmurry House inliep om de maan te begroeten, bleek hij daar min of meer in de voortuin te staan!
Zaterdag 6 en zondag 7/8
Op bezoek bij de hertog van Sligo
Madge, de landlady, voorzag me vandaag van een stevig Iers ontbijt. Op haar aanraden volgde ik de Madge-route. Toen ik haar vanochtend het mooi uitgeschreven routeplan van Paul Benjaminse toonde, lachte ze minzaan en toonde me een andere, betere weg. Net als anders deden de eerste kilometers het meest zeer. Net als de dag voordien was het klimmen en dalen vandaag in evenwicht en benaderde ik Nephin zo omzichtig dat hij niet eens merkte dat ik er was.
Ik zag nauwelijks auto's, veel koeien en nog meer schapen. Tot ik in Newport aankwam ... Daar hebben ze enkele jaren geleden een 'greenway' aangelegd tot in Westport. Deze beschutte wandel- en fietsweg zorgt voor een plaatselijke opwaardering van het wandelen en fietsen. Na een piknik aan het water voegde ik me bij de fietsende massa richting Westport.
Westport is een bruisend kuststadje met een iets afgelegen, maar gezellig haventje vanwaar je de volgende berg ziet verschijnen: de Crough Patrick.
Ik logeer hier tot maandagochtend in de achtertuin van alweer een 'stately home': Westport House, de thuishaven van de hertog van Sligo. Het lijkt wel het decor van een verfilming van een Jane Austen boek.
Even de was doen en op krachten komen alvorens ik maandag en dinsdag Crough Patrick omsingel en Connemara binnen rijd.
Reactie plaatsen
Reacties
Hey Kristel, zo te zien ben je al een prachtige natuur gepasseerd. Toch moet je veel moed hebben om de andere kant van de berg te zien. Nog veel moed en veel energie! tot de volgende keer!
Wat schrijf je mooi! Het voelt net alsof je met jou mee rijdt! Geniet van al het moois dat op je pad komt!