Un peu d'enfer, la Connemara (Michel Sardou)

Maandag 8/8

Een broeihete dag in de bergen

Ik reis dan wel per fiets, maar de eerste kilometers legde ik vandaag te voet af, steil bergop, om Westport uit te geraken. Gelukkig waren de daaropvolgende twintig kilometer relatief vlak (naar Ierse maarstaven). Ik volgde de baai met op de achtergrond Crough Patrick en zat om 10 uur aan de koffie in Louisberg, een heerlijk Iers stadje aan de rand van Connemara. 

Een lokale dame sprak me aan, vond dat ik duidelijk gepakt was voor een lange tocht. Ze had jaren geleden ook een deel van de Wild Atlantic Way gefietst, zei ze. We waren het erover eens dat de weg inderdaad erg 'Wild' was. 

Ons gesprek klonk nog na terwijl ik kort daarna de eerste helling opkroop. Langzaamaan veranderde het landschap van groen naar bruin, van schaars bewoond naar onbewoond en ontplooide het zich tot het Connemara waarover Michel Sardou zingt. 

Ik stopte vaak, om te genieten, om uit te rusten van alweer een klim, verrukt door de woeste, mooie natuur. 

Het was al een eind over de middag toen ik in Leenaun aankwam, een stadje op de flanken van Ierlands enige fjord. 

Het laatste deel naar Letterfrack was er eigenlijk teveel aan. Ik kroop verder, nam er gezien de hitte mijn tijd voor. En dan ... tussen al het steunen en kreunen: Kylemore Abbey. De enige echte Harry Potter school, na WO I gesticht door een handvol Iers-Vlaamse nonnen. De school is ondertussen gesloten en de abdij wordt alleen nog bewoond door de laatste nonnen die dagelijks onder de voet gelopen worden door honderden toeristen die hen daarmee ook van een inkomen voorzien.

Dinsdag 9/8

Chipoteurekesdag

Het hostel in Letterfrack was zonder twijfel het meest maffe van mijn reis. Gerund door een overjaars hippiekoppel en tjokvol, waardoor druk-druk.

Gezien de moeite die ik gisteren had om mijn fiets plus 20 kg bagage 70 km omhoog te duwen, besloot ik me niet te wagen aan de 90 km die vandaag op het programma stonden. Ik probeerde nog een overnachting te boeken ergens halfweg en de tocht uit Connemara te verdelen over twee dagen, maar het is pokkendruk in Ierland. Geen overnachting te vinden en dus ... de bus naar Galway genomen vanwaar ik de laatste 20 km naar mijn overnachtingsplaats toch nog met de fiets aflegde.

Ik heb al een tijdje moeite met mijn eerste versnelling en Tom, een beroeps globetrotter uit Nieuw Zeeland, joeg me gisteren schrik aan. Hij vond dat ik teveel kracht zette op mijn ketting door in een te hoge versnelling te fietsen waardoor de kans op een kettingbreuk groot is. Morgen ga ik op zoek naar een fietsenmaker.

Woensdag 10/8 en donderdag 11/8

A Way of Life

Door al mijn gechipoteer van de afgelopen dag, was ik vandaag genoodzaakt om de 20 km die ik gisteren aflegde, vandaag opnieuw af te leggen in de omgekeerde richting. Vandaag en morgen breng ik door in Galway, de grootste stad aan de westkust en voor mij vooral het Walhalla van boekenwinkels. 

Na een nazicht van mijn fiets (gratis en voor niets door West Side Cycles Galway) hang ik hier twee dagen de toerist uit. Ijsjes eten, rondstruinen en vooral boeken kopen. Die laatste zijn hier veel goedkoper dan bij ons en het aanbod is reusachtig! Ze worden met de post naar huis gestuurd. Na Galway staan me enkele zware fietsdagen te wachten. Ik hoop dat ik het trek in deze hitte.