Mariah Carey, Maria Callas, Maria van Bourgondië, Maria Magdalena, Sint Maria, tante Maria ... Er zijn nogal wat Maria's op de wereld. En af en toe steekt er eentje met kop en schouders bovenuit.
Zoals die ene, uit de tijd waarin het voor fatsoenlijke vrouwen verboden was publiekelijk op te treden als acteur of zanger. Pas toen het aan het begin van de negentiende eeuw plots onethisch leek om nog langer arme jongens ‘geknipt’ te maken voor de uitvoering van barokmuziek, kwam hun plaats vacant voor de eerste vrouwelijke diva’s. Een van hen, Maria Malibran, ontpopte zich als een heuse negentiende-eeuwse superster.
Ze had een sterke wil, een breed stembereik en een aantrekkelijke verschijning. Staande ovaties, zot gedraaid publiek, talrijke bisnummers op een podium dat eerst moest worden schoongeveegd vanwege de talrijke bloemen die er werden op gegooid, het was dagelijkse kost voor deze Maria.
Ze werd vandaag exact 215 jaar geleden geboren in een Spaanse familie van componisten en operazangers. Haar jeugd bracht ze door in Spanje, Italië, Frankrijk, Engeland en Amerika.
Zoals het een superster betaamt, getuigt haar korte leven van glorie, schandalen en buitenissig tijdverdrijf.
Op zeventien jarige leeftijd ontsnapt ze aan de strenge opleiding van haar vader door met een oudere bankier te trouwen. Het huwelijk loopt op de klippen en Maria trekt naar Parijs waar ze haar zangcarrière verder zet. Kort daarna begint ze een relatie met de Belgische violist Charles de Bériot met wie ze later een zoon krijgt.
A lady with an attitude
Niet alleen haar eigenwijze manier van leven, maar ook het tragische einde van deze Maria spreekt tot de verbeelding. Op haar achtentwintigste besluit ze na een val van haar paard toch op te treden. Na de bisnummers stuikt ze neer. Ze overlijdt slechts enkele dagen later.
Gezien ze op het einde van haar leven in België woonde, werd ze in Laken begraven. Haar mausoleum werd versierd met werk van de toenmalige creatieve elite.
‘Schoonheid, vernuft en liefde waren de namen die glommen in haar ogen, gegrift stonden in haar hart en klonken in haar stem. Driewerf behoorde deze ziel de hemel toe. Ween, o wereld! En gij, hemelen, ontvang haar nu ook driemaal.’
vers van Alphonse de Lamartine – gebeiteld in Maria’s grafzerk
Ze wordt nog steeds gezien als de belichaming van de Romantiek en was een rolmodel voor onder andere Callas, die andere Maria van den opera.
Naast de talrijke boeken die verschenen over haar leven maakte Werner Schroeter een film over haar einde, ‘The Death of Maria Malibran’.
In 2008 bracht Maria Cecilia Bartoli, een Italiaanse mezzospraan, als ode aan haar naamgenoot een DVD uit met aria’s uit het oeuvre van Maria Malibran.
De moraal van dit verhaal? Denk twee keer na voor je je dochter Maria noemt ... Voor je het weet staat haar naam onverwacht in de titel van een blog.
bronnen:
Wikipedia.org
Historiek.net
Janlampo.com
foto: Alessia Cocconi via Unsplash
Reactie plaatsen
Reacties