Toen onze ouders enkele jaren geleden kort na elkaar overleden, stonden we met de vier kinderen voor de haast onmogelijke klus het ouderlijk huis leeg te maken. Bijna een heel jaar lang troffen we elkaar op zondag om ons beetje bij beetje door de berg spullen te werken die onze ouders gedurende hun leven hadden verzameld.
Aan sommige spullen kleefden onbestemde herinneringen, andere waren te mooi of te kostbaar om weg te gooien. We besloten ze te verzamelen in ‘de schatkamer’ om later, wanneer de tijd de emoties had afgevlakt, te beslissen wat ermee te doen. Het samen ‘wegwerken’ van spullen bracht ons niet alleen terug naar onze kindertijd, het bracht ook troost en verbinding.
En zo maakten we één na één de kamers leeg … op één ruimte na …
de kelder …
Het huis van mijn ouders heeft twee kelders. Eén ervan werd intensief gebruikt. De andere was zo’n typisch ‘hol’ waar je gerief achterlaat ‘omdat het misschien ooit nog eens van pas komt’. In dit geval vergaten we niet alleen welk gerief erin stond, we vergaten zelfs de volledige kelder … Omdat we wisten dat het een hele klus zou worden om hem leeg te ruimen, duwden we hem naar ons onderbewustzijn.
Ondertussen zit ik in een soort van schoon-schip-maken-fase en ik meende me te herinneren dat er in die kelder nog cursussen lagen van uit mijn opleiding. Dus ging ik afgelopen weekend de uitdaging dan toch maar aan en daalde ik af in dit muffe hol der vergetelheid.
nog meer schatten, maar vooral veel trollen
Blijkbaar was een van mijn broers me al voor geweest want veel stond er niet meer. Wat wel prominent aanwezig was, was een boekenrek, van boven tot onder gevuld met oude cursussen. Een muur van papier, vergeeld, verstoft en golvend van het vocht. Sommige cursussen, zoals plantkunde en biochemie, voelden aan als oude vrienden. Bij andere zoals economie, diervoeding en genetica, kreeg ik eerder braakneigingen. Hoewel die mogelijk ook door het stof veroorzaakt werden.
Ik telde ongelooflijk veel cursussen chemie: organische, anorganische, analytische, biochemie en scheikundige analyse. Van sommige vakken (immunologie en toxicologie) was ik vergeten dat ik ze ooit had gehad! Veel cursussen waren onbeschreven. Waarschijnlijk had ik van die vakken een samenvatting gestudeerd. Die vond ik trouwens ook in grote aantallen terug. Meestal waren ze niet door mijzelf gemaakt, maar door Ann en Karin. Hartelijk dank daarvoor!
In het tweede jaar had ik tijdens het blokken mijn cursussen gewogen: 10,4 kg. Wat eigenlijk goed meeviel …
En ik ontdekte dat Professor De Backere, die bij elk dopingschandaal als expert mocht aantreden, ‘gewoon’ hoogleraar was. (Alsof het behalen van zo'n titel heel 'gewoon' is?!)
Boviene coronavirus
Kortom, ik verloor mezelf in herinneringen aan de tijd dat het corona virus alleen bekend was bij honden, katten en runderen.
Het grootste deel van deze trollen staat ondertussen in dozen klaar voor het containerpark. Van enkele oude vrienden is het moeilijker afscheid nemen. Misschien hou ik er, net als Wim, toch nog enkele bij.
Foto: Pawel Czerwinski via Unsplash
Reactie plaatsen
Reacties