Knabbelend op de laatste restjes van de feestmaaltijd bestudeer ik het eksterpaar dat zijn nest renoveert op de hoogste verdieping van de boom in onze tuin.
Daarstraks tijdens mijn wandeling met de hond merkte ik het al: de winter lijkt alweer voorbij.
In de voortuinen zag ik ‘geen-sneeuw-klokjes’ en de paasbloemen staan klaar om met hun zonnige, gele bloemen de grauwe wereld op te vrolijken. Niet zo verwonderlijk, aangezien de thermometer al enkele dagen temperaturen van boven de tien graden meet.
Terwijl ik het laatste stuk Reblochon doorslik, vraag ik me bezorgd af wat er gebeurt wanneer de jaarlijkse vriesperiodes verdwijnen en een korte winterprik het nieuwe ‘winteren’ is.
Met dat ‘winteren’ bedoel ik niet de periodes van rust en contemplatie waarover Katherine May zo inspirerend schrijft, maar het meteorologische verschijnsel waarbij de dagen korten en de temperaturen dalen.
De meteorologische winter valt trouwens niet overal in het noordelijk halfrond op hetzelfde moment. Er zijn wat verschuivingen, lees ik op Wikipedia. Zo begint de winter volgens de Ierse kalender op 1 november, of Samhain volgens de Keltische gebruiken, en het einde van dit seizoen valt op Imbolc, 1 februari, wat door de christenen Maria-Lichtmis genoemd wordt. In andere landen houden ze dan weer winter van 11 november (Sint Maarten) tot 14 februari (Sint Valentijn).
vetbollen voor ooievaars
Maar wat, nu de temperaturen stijgen? Er wordt al langer gesuggereerd dat de wintersport dreigt te verdwijnen, maar geldt dat ook voor de vogeltrek, de winterslaap en de wintervacht bij sommige diersoorten?
Volgens onzenatuur.be hebben de zachte temperaturen een mogelijke verstoring van de winterslaap tot gevolg. Wanneer dieren ontwaken voordat het risico op sneeuw voorbij is, kampen ze met voedselschaarste en verminderde reproductiemogelijkheden.
Zelf betrap ik me erop dat ook ik door de lokroep van de zon uit mijn winterrust ontwaakt ben en gisteren hield ik zelfs een ware voorjaarspoetsdag.
Uit wintervogeltellingen blijkt dat ook de vogeltrek aan het veranderen is. In Nederland telde men afgelopen winters opvallend veel overwinterende ooievaars.
De volgende nationale vogeltelling vindt overigens plaats op 28 en 29 januari. Het gaat hierbij om een ‘tuinvogeltelling’, maar met de huidige temperaturen zou het me niet verbazen dat ook bij ons ooienvaars binnenkort bij de ‘tuinvogels’ horen. Wat voor vetbollen gaan we daar voor ophangen, vraag ik me af.
Voor de mythische Persephone is de klimaatsverandering dan weer een goede zaak; waar ze vroeger gedoemd was om zes wintermaanden in de onderwereld door te brengen, mag ze sinds enkele jaren het dodenrijk vroeger verlaten. Helaas is Persephone slechts een mythische figuur en is het omgaan met de klimaatsverandering aan ons: mensen, dieren en de natuur.
Ik stel bij deze alvast voor om paasbloemen vanaf nu driekoningen- of Maria-Lichtmisbloemen te noemen.
Boekentip: 'Wintering' van Katherine May
foto van Aaron Burden via Unsplash
bronnen: onzenatuur.be en natuurpunt.be
Reactie plaatsen
Reacties